خجسته باد میلاد بانوی قدسیه مطهره، فاطمه معصومه علیهاالسلام که بارگاه
نورانی اش محل دایمی نزول فرشتگان بر زمین و دروازه بهشت است
اولین
روز ماه ذیقعده بود. صدای مؤذن از سمت مسجدالنبی شنیده میشد. در خانه
امام موسی کاظم علیهالسلام همه چشم به راه آمدن فرزندی بودند. خدمتکاران،
دور تا دور نجمه خاتون نشسته بودند و او را دلداری میدادند.
ـ به زودی به دنیا میآید.
ـ نگران نباشید!
نجمه
خاتون به دیوار تکیه داده بود و زیر لب ذکر می گفت. امام کاظم علیهالسلام
به همراه فرزندش امام رضا علیهالسلام به مسجدالنبی رفته بودند. لحظات به
کندی میگذشت و نجمه خاتون از درد، دندانهایش را به هم فشار داد.
آسمان
سیاه، ستاره را نورانیتر از پیش نشان میداد. امام موسی کاظم علیهالسلام
به خانه برگشت و باز قرآن خواند. ساعتی از شب گذشته بود که صدای نوزادی در
خانه پیچید. همه با خوشحالی به هم تبریک گفتند. نوزاد را به برادرش نشان
دادند. امامرضا علیهالسلام به چهره خواهرش نگاه کرد. امام موسی کاظم
علیهالسلام نوزاد را بغل گرفت و نام معصومه را برای او برگزید
بانو! چمدان خستگیهایم را بگیر و زمین بگذار؛ میخواهم برای دیدنت قد راست کنم.
کبوترها دور گنبد و گلدستههایت میگردند و من سرسپرده شالها و چراغهای سبز بالای ضریحم.
حرم؛ نقطه تلاقی همه دردها و درمانها.
حرم؛ دری که رو به بهشت باز میشود.
حرم؛ آشیانه کبوترها و یاکریمهای غریب.
وقتی با توام، حالم خوب است؛ حتی غروبهای دلتنگ و نفسگیر.
چراغهای گنبد و گلدستهها، قطب نمای قماند و همه کوره راههای تاریک،به روشنای حرم میرسند.
مهمان توام بانو؛ آب و گلابی را که به من تعارف میکنی، به هیچ ثروتی نمیدهم.
گلدستههایت دعا میکنند برای همسایههایی که محتاج اجابتاند.
...
تنظیم: گروه دین و اندیشه - حسین عسگری
یا رب چه قشنگ است و چه زیبا حرم قم
چون جنت اعلا، حرم محترم قم
بانوی جنان، اخت رضا، دختر موسی
دردانه زهرا و ملائک خدم قم
این مژده بس او را که بهشت است جزایش
هر کس که زیارت کندش در حرم قم
روز ملی دختر را به همه دختران پاک و آسمانی تبریک عرض می کنم