الهی!...
الهی!... جامۀ تقوا بر اندام جانم بپوشان،
جرعه ای از عشق، بر کامم بنوشان،
ای خطاپوش ستّار،
ای بخشایندۀ غفّار،
"عقلِ" مرا از چنگ "نفس"، بِرهان که سخت گرفتار است.
"جانِ" مرا درمان کن، که بیمار است.
پناهم ده، که بی پناهم،
راهم ده، که پناهنده به درگاهم، پروردۀ دامن اشک و آهم.*
~ ~ ~ ~ ~
الهی!... مرا "الهی" بگردان، "الهی" بمیران و "الهی" برانگیز.** الهی نامه – جواد محدّثی
آمیـــن یاربــــ العالمیــــن!
الهی نامه ی زیبایی بود... قبول حق!
دلتون گرم ایمان و عشق، گرم یاد خدا!
در پناه حق...